Donderdag 14 februari mocht ik me weer melden voor de dubbele chemo.  Gelukkig hadden ze de dosering wel aangepast van de dubbele chemo. Van de ene kreeg ik 80% en van de andere 75%. Dit in de hoop dat ik minder ziek zou worden, minder bijwerkingen zou krijgen en mijn bloedwaardes goed zouden blijven. Zodat ik niet weer 3 weken aan de roulatie ben door slechte bloedwaardes. We willen nu door met ons behandelplan en er zo snel mogelijk mee klaar zijn. Dus…. gaan met die banaan.

 

Ik heb gelukkig in het weekend niet extreem veel last gehad van de dubbele chemo. Hierdoor kon ik op zondag 17 februari met mijn gezin mee naar Zwolle om te genieten van een volleybalclinic van Bas van de Goor (foundation) voor kinderen / gezinnen met diabetes type 1. Dit was erg fijn om mee te mogen maken samen met mijn gezin. Daarna volgde nog de bekerfinale van de heren en de dames. Heel dagje sporthal dus. Wel lang, vermoeiend en kaduuk, maar dit pakken ze me niet meer af. Kids genoten, dus ik ook!

 

En dan na z'n lange zondag moesten we op maandag 18 februari weer helemaal naar Amsterdam (AvL). Dit keer een afspraak met de plastisch chirurg en de anesthetist.   We hebben in overleg met de plastisch chirurg er toch voor gekozen om voor een tijdelijke siliconen implantaat te gaan, daarna bestralen en dan ongeveer 9 maanden na de laatste bestraling zal er een secundaire reconstructie van mijn borst plaatsvinden door de implantaat te verwijderen en een nieuwe borst te reconstrueren met mijn buikweefsel. Dit alles met behoudt van tepel en borsthuid.

 

De operatie zal eind april plaatsvinden en ik zal daar 4 dagen moeten blijven. Dus te overzien.  In tussen zijn de mri aangevraagd voor mijn borst om te kijken hoe het er nu voor staat met de tumor en is er een ct-scan aangevraagd voor mijn buik, aders, bloedvaten om te kijken of het wel mogelijk is om van mijn buikweefsel een nieuwe borst te maken. Erg spannend dus.

 

En toen kwam dinsdag 19 februari " de man met de hamer". Bam.... gevloerd…… ziek…. geen energie meer… moe moe moe… en 2 dagen in bed doorgebracht…… Logisch…. dubbele chemo en 2 volle dagen aan het reizen

 

Maandag 25 februari belde de oncologisch chirurg van het AvL om te vragen wat nu mijn besluit is geworden qua operatie. Na dit besproken te hebben heeft ze alles in werking gezet om de operatie te gaan plannen. Dus afwachten nu op een datum.

 

Dinsdag 26 februari Moest ik eerst weer naar de functieafdeling voor een ECG (hartfilmpje) en daarna naar de cardioloog.  Ik blijf gewoon last houden van te hoge hartslag (tachycardie) en extra slagen van het hart (extrasystole) . Gelukkig heb ik hier 2 soorten medicijnen voor, maar daardoor heb ik nu wel steeds te maken met een lage bloeddruk want soms lastig is qua duizelingen. We hebben afgesproken dat we toch moeten doorgaan met de medicijnen, dit om te voorkomen dat de pompvolume van mijn hart door de chemo verder achteruit zal gaan. Dus liever een te lage bloeddruk dan verslechtering van het pompvolume. Om mijn hart dus zo veel mogelijk te ontlasten, krijg ik dus die medicijnen voor tachycardie en extrasystole zodat mijn hart niet ook nog eens extra moet pompen om dit te corrigeren terwijl mijn pompvolume al achteruit is gegaan door de chemo. dus dan maar pillen slikken. Wel wilde de cardioloog nog weer een nieuwe echo van mijn hart om de pompfunctie goed te bekijken. Deze heb ik ook al in december en januari gehad, maar ze wil het goed in de gaten blijven houden. 

 

Donderdag 28 februari mocht ik me om 8.30 uur weer melden voor mijn chemo. de gewone (enkele) gelukkig. Boekje mee, telefoon mee, kopje thee erbij en gaan met die banaan. Binnen 2 uur was ik ook alweer klaar. Dus mooi op tijd!

 

Vrijdag 1 maart was ik al aan de beurt voor een nieuwe echo van mijn hart. Onderzoek duurt ongeveer een half uurtje en daarna kun je weer naar huis. Dinsdag 5 maart word ik door de cardioloog gebeld voor de uitslag.

 

Maandag 4 maart moest ik weer naar het ziekenhuis om bloed te prikken en daarna uur wachten en naar de oncoloog. Kijken of mijn bloed goed genoeg is voor de dubbele chemo van 7 maart.  Alle bloeduitslagen waren goed, behalve de witte bloedlichaampjes. Dus woensdag 6 maart opnieuw bloed prikken en dan hopen dat het goed is... zo waardeloos altijd. Verder was de oncoloog tevreden hoe alles nu loopt en gaat.  We hebben nog contact gehad met de bestralingsarts van het Umcg en deze wil de laatste MRI afwachten en het pathologisch rapport van de operatie voordat hij zegt dat bestralen echt een must is. Het AvL wil ongeacht de uitkomst van de MRi en ongeacht uitkomst van operatie dat ik sowieso ga bestralen. Dus daar ga ik dan maar vanuit. Dat moeten ze dan samen maar " uitvechten".

 

Woensdag 6 maart opnieuw wezen bloed prikken om 9.00 uur. En dan begint het wachten bij de telefoon. Om 13 uur nog geen bericht. Dus zelf maar gebeld. Alle bloeduitslagen waren binnen, behalve de witte bloedlichaampjes…. pfffff en daar gaat het juist om. Dus maar weer wachten. Om 16 uur nog geen telefoon, dus maar weer zelf gebeld. Ze hadden niet door dat ik nog niet was gebeld, maar gelukkig waren de uitslagen goed genoeg voor de kuur. Dus de dubbele chemo kon doorgaan!

 

Donderdag 7 maart lekker in alle vroegte kon ik om 8.15 uur worden aangekoppeld aan mijn infuus voor de dubbele chemo. Tijdens de chemo zelf heb ik gelukkig nooit klachten. de dagen erna en het weekend ging gelukkig ook alles vrij goed. Totdat het maandag 11 maart was... pfffff…. zo futloos, geen energie, te moe, lusteloos, buiten adem…. fuck! Dinsdag 12 maart zelfde ellende en ja, wat nu... woensdag ben ik jarig….. zo shit allemaal. …

 

En dan.….. dan is het 00.00 uur in de nacht van 12 op 13 maart...… En dus ben je " jarig"..... Wat een kutnacht…. wat een ellende… wat dubbel…… wat een verdriet….. wat een angsten….  wat een vragen…… Hoe vaak mag ik nog jarig zijn? Zie ik mijn kinderen groot worden? Zie ik ze studeren? Zie ik ze trouwen? Zou ik ooit oma worden? MAAR, vooral… hoeveel verjaardagen mag ik nog vieren???????? En hoe moet het dan met mijn kinderen? Bah, Bah, Bah, wat een kutgevoel. Het overviel me zooooo. Sta nooit stil bij verjaardagen. vier ze nooit. niet belangrijk. En nu zo beladen….

 

Maar dan word je zingend met ontbijt door je 2 kleinste dochters "wakker" gemaakt en komen de tranen weer…. van geluk , maar ook van emoties…. De beide dametjes hadden hun wekker gezet en zijn stil naar beneden gegaan om een ontbijtje te maken. Na mijn ontbijtje prachtige cadeaus gekregen van de kids. Een geluksmunt van Lenthe voor de liefste moeder en tekeningen op school gemaakt met een mooi boodschappenboekje (lijstje) en van Sterre een mooi uitgezocht mini boekje met gedichtjes en teksten over de liefste moeder...… Prachtig. Fleur lag nog lekker in bed want die was het 1e uur vrij. Riekus zijn cadeau moet ik nog even opwachten want die laat iets " speciaals" maken…. Keurig in februari al besteld, maar helaas nog niet binnen. dus ik hou nog wat tegoed!  Altijd fijn! Wel alvast 2 mooie saunabonnen gekregen zodat we eind maart, begin april nog even een dagje kunnen genieten na de chemo en voor de operatie aan. Daarna wordt het voorlopig niet meer. Dus helemaal top!

 

In de middag na schooltijd kreeg ik van Fleur een prachtige bos roze bloemen en ook no een heerlijke geur van Calvin Klein. Jeetje, Fleur.... veel te veel…. Maar zo lief en zo gewaardeerd…….  Ook had ze bij de Hema nog ballonen gekocht en de cijfers van het getal 41. Ik moest wel Echt jarig zijn hoor!!! Zo lief!

 

' S middags mijn ouders en mijn vriendin Ingrid gezellig even een bakkie wezen doen met een taartje en een hapje en kreeg ik een heerlijke wellnessmand met heerlijke spullen voor in bad, douche en huid… lekker , lekker, lekker. Daarna kwam Anouk nog gezellig lang met een heerlijk cadeau van Dove!!! Erg dijn voor mijn zeer droge huid door de chemo. Top cadeau!

 

In de avond kwamen de achterbuurtjes even bijkletsen, want dit zitten ook nog steeds in de medische molen qua kanker helaas. Even bijpraten, even wat drinken en ook nog een heerlijke bodylotion gekregen met overheerlijke paaseitjes…. erg goed voor mijn dieet… whahahahahah deze week maar even geen dieet…..

 

Daarna kwamen mijn 3 vriendinnen nog gezellig voor een bakkie, taartje/half taartje/geen taartje (whahahahahah) en hebben we weer even heerlijk kunnen bijkletsen en roddelen over de laatste stand van zaken. hahahah , heerlijk.  Ook van mijn vriendinnen prachtige cadeaus gekregen. Ook weer een heerlijke set voor bad, douche en huid en een prachtig bloemstuk in een soort van windlicht. Erg mooi dames!

 

Hoe gezellig de dag ook was, maar tegen 22.00 uur ging bij mij het lampje wel uit. dus hup wassen en in de ponne en onder de wol. Om 8.15 uur moet ik me namelijk weer melden voor de chemo.

 

 

Donderdag 14 maart YESS, één na laatste chemo!!!! We zijn er bijna! Kom maar op!  Chemo is goed gegaan, wel last van zware en moe benen. Zeker met lopen.  Tevens kreeg ik gisteren nog bericht uit het AvL dat ik a.s. maandag 18 maart om 9.40 uur (lekker op tijd, 6.30 uur vertrek ivm spits) mijn ct-scan heb voor mijn buik en om 11.30 uur de laatste mri voor de operatie om te kijken hoe het er voor staat met de tumor in mijn borst. Spannend. Wanneer ik hier de uitslag van krijg weet ik niet, dit zal ik maandag vragen. En dan gaan we echt aftellen naar 21 maart..... De aller aller aller laatste chemo!